Kwiaty ogrodowe

©

©Paederota bonarota

Opis

Rodzina: Plantaginaceae

Synonim: Veronica bonarota.

Pędy cienkie, owłosione,drewniejące przy podstawie, wzniesione z tendencją do pokładania się, w naturze często zwisające.

 Liście tylko pędowe, jajowate, skórzaste, błyszczące, lekko owłosione z karbowanym brzegiem.

 Na szczycie pędu krótki lecz gęsty, groniasty kwiatostan. Pojedyncze kwiatki dwuwargowe. Górna warga cała, dolna podzielona na trzy płaty.

 Owocem jest podłużna, szpiczasta i owłosiona torebka.

 W czasie zbierania nasion należy uważać bo łatwo krzyżuje się z ‚Paederota lutea’. Gatunek żółto kwitnący. Takie krzyżówki nazwano ”Paederota x churchillii”. Kolor kwiatów jaki otrzymujemy jest od różowego do brudno żółtofioletowego. Czasem jest kilka kolorów kwiatków na tym samym gronie.

Występowanie

 Gatunek endemiczny dla południowej części Alp Wschodnich. Siedliskiem są wyłącznie szczeliny skalne na wysokości od 1.300 do 2.600 m nad poziomem morza. Rośnie wyłącznie na skałach wapiennego pochodzenia.

Wysokość

Między 5 a 15 cm.

Termin kwitnienia

Zaczyna kwitnąć pod koniec czerwca.

Kolor kwiatu

Niebieski z lekkim fioletowym nalotem.

Stanowisko

Pełne słońce do lekkiego półcienia. Roślina by ładnie kwitła musi dostać minimum 8 godzin pełnego, najlepiej rannego słońca.

Wymagania i pielęgnacja

Ponieważ rośnie praktycznie wyłącznie w szczelinach skalnych, a tam dobrej ziemi raczej nie ma, więc musimy jej zapewnić kamienistą glebę o odczynie co najmniej obojętnym. Jeśli nasze gleby są kwaśne wymieńmy ziemię z dołka na kompost. By roślina czuła się jak u siebie w domu wymieszajmy go z drobno rozbitymi kamieniami wapiennymi. Ponieważ pędy najczęściej leżą na ziemi warto zastosować ściółkę ze żwirku. Na ziemiach nieco lepszych konieczna będzie ochrona przed nadmiarem wody w zimie. Inaczej roślina może nam nie przetrwać nocnego zamarzania i dziennego rozmarzania wody.

Mrozoodporność

Przy zachowaniu w miarę suchego podłoża roślina przetrwa do strefy USDA 6a z temperaturami do -23,3 ⁰C. Jednak pamiętajmy strefa graniczna zmusza nas do uważnego przyglądania się przebiegowi pogody i w razie większych mrozów bez śniegu lepiej roślinę okryć choćby tylko odwróconą do góry dnem doniczką.

Rozmnażanie

Tylko przez wysiew nasion. Najlepiej byłoby wysiać je jesienią by miały te 3 miesiące zimy. Stratyfikacja prowadzona tylko w chłodziarce spowoduje, że wschody będą marne. By poprawić procent wschodów nasion wysianych zimą zastosujmy kwas giberelinowy.

Choroby i szkodniki

Brak.

Zastosowanie

Praktycznie to roślina typowo skalniakowa. Można posadzić na brzegu rabat lub w pojemnikach.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Paederota” do końca nie jest pewna, pochodzi ze starożytnej greki gdzie słowo ‚paideros’ oznaczało między innymi „opal”, półszlachetny kamień o lazurowych refleksach. Przypuszcza się, że jest to odniesienie do niebieskiego koloru kwiatów.

Nazwa gatunkowa poświęcona jest F.Bonarota florenckiemu senatorowi, będącemu patronem Pier Antonio Micheli (Florencja 1679-1737). Był on botanikiem i mykologiem, odkrył zarodniki grzybów. 

Przypisy

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiatostan – http://www.actaplantarum.org/floraitaliae/viewtopic.php?t=4581

Mapka+liść – http://luirig.altervista.org/flora/taxa/index1.php?scientific-name=paederota+bonarota

Po przekwitnięciu – http://flora.uniud.it/viewer/index.php?id=1206

Na skalniaku – http://www.alpine-seeds.com/seed_list6.html