Karagana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karagana (Caragana Lam.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje 91 gatunków[3]. Zasięg rodzaju obejmuje wschodnią Europę (na wschód od Bułgarii i Ukrainy) poprzez niemal całą Azję (bez południowej części tego kontynentu), po Rosyjski Daleki Wschód[5][3]. Są to rośliny drzewiaste występujące na obszarach suchych, często w górach, w różnych formacjach – leśnych, zaroślowych i trawiastych[5].
Karagana syberyjska | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
karagana | ||
Nazwa systematyczna | |||
Caragana Lam. Encycl. 1: 615 (1785)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Uprawiane są jako rośliny ozdobne, najczęściej karagana syberyjska C. arborescens. W obrębie zasięgu są ważnym źródłem drewna opałowego, służą jako źródło paszy, uprawiane są w formie pasów wiatrochronnych i dla ochrony gleby przed erozją. Służą jako rośliny miododajne, jadalne (spożywane są młode strąki), lecznicze, barwierskie i włóknodajne (z kory sporządzane są liny)[5][6].
W Polsce popularnie uprawiana jest karagana syberyjska C. arborescens, znacznie rzadziej karagana podolska C. frutex, a inne gatunki bywają sadzone niemal wyłącznie w kolekcjach[7]. Karagana syberyjska ma we florze Polski status zadomowionego antropofita[8].
Nazwa naukowa utworzona została ze zlatynizowanej nazwy mongolskiej tych roślin (khargana)[5]. W języku polskim dawniej rośliny te znane były pod nazwami: grochownik, grochówka, sybirka i żółta akacja[7].