Szczmiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczmiel
Ilustracja
Szczmiel biały
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

pokrzywowate

Rodzaj

szczmiel

Nazwa systematyczna
Boehmeria N.J. Jacquin
Enum. Syst. Pl. 9. Aug-Sep 1760[3]
Typ nomenklatoryczny

B. ramiflora N.J. Jacquin[3]

Synonimy
  • Ramium O. Kuntze[3]
Boehmeria japonica

Szczmiel, ramia[4], bemeria[5][6] (Boehmeria Jacq.) – rodzaj roślin z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Obejmuje on 47 gatunków występujących w strefie równikowej oraz na półkuli północnej w strefie subtropikalnej, rzadziej wkraczając w strefę klimatu umiarkowanego[7] (po Labrador w Ameryce Północnej i Japonię w Azji[8]). 33 gatunki rosną na Starym Świecie, a 14 na Nowym Świecie[7]. Ze względu na pewne podobieństwo i pokrewieństwo w stosunku do pokrzyw, a jednocześnie brak włosków parzących nazywane są „fałszywymi pokrzywami” (ang. false nettles)[7].

Kilka gatunków uprawianych jest jako rośliny użytkowe – ozdobne i włóknodajne[7]. Szczególne znaczenie ma szczmiel biały B. nivea dostarczająca włókien uznawanych za najdłuższe, najmocniejsze i najbardziej jedwabiste spośród włókien roślinnych[7]. Wykorzystywane są one do wyrobu tkanin i sznurów, a także sieci rybackich i lin okrętowych[9]. Wykorzystywane były także m.in. jako izolacja w drzwiach Toyoty Prius[7]. Pędy tego gatunku służą także do wyrobu papieru[10].

Nazwa naukowa rodzaju upamiętnia niemieckiego botanika – Georga Rudolfa Böhmera[11] (ur. 1723 w Legnicy, zm. 1803 w Wittenberdze)[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Boehmeria densiflora
Boehmeria grandis
Boehmeria penduliflora
Pokrój
Byliny, półkrzewy, krzewy[11][13], a nawet niewielkie drzewa[13]. Pędy owłosione rzadziej lub gęsto, ale bez włosków parzących, czasem z włoskami haczykowatymi[11]. Łodygi prosto wzniesione, wyrastają z kłączy, są pojedyncze lub rozgałęzione[11].
Liście
Skrętoległe lub naprzeciwległe. Przylistki opadające, wolne lub rzadziej zrastające się nasadami[13]. Blaszka liściowa lancetowata do szerokojajowatej[11], czasem z dwiema lub trzema klapami[13], u nasady zaokrąglona, rzadziej zbiegająca, na brzegu wyraźnie piłkowana lub ząbkowana, z wierzchołkiem zaostrzonym[11]. Liście punktowane – pod światło widoczne są kulistawe cystolity[13][11].
Kwiaty
Drobne, jednopłciowe, rzadziej obupłciowe (rośliny bywają i jednopienne i dwupienne[13]), wiatropylne[4]. Zebrane są w kwiatostany kłosokształtne lub wiechowate, wyrastające w kątach liści, rzadziej szczytowo. Kwiaty męskie z okwiatem 4-5 listkowym, 4-5 pręcikami i szczątkową zalążnią. Kwiaty żeńskie z 2–4 listkami okwiatu zrośniętymi w rurkę, bez śladu pręcików. Zalążnia owalna z szyjką słupka zakończoną nitkowatym znamieniem[13] prostym lub zagiętym na końcu[11].
Owoce
Niełupka jajowata, kulistawa lub elipsoidalna, zwykle bocznie spłaszczona, otoczona trwałym okwiatem[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj roślin z plemienia Boehmerieae Gaudichaud z rodziny pokrzywowatych Urticaceae Juss.[7] Rośliny z tego rodzaju dzielone są na dwie grupy, przedstawiciele jednej występują tylko na Nowym Świecie, a drugiej na Starym Świecie[7].

Wykaz gatunków Starego Świata[14][15][16]
Wykaz gatunków Nowego Świata[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-11-14] (ang.).
  3. a b c Boehmeria. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-11-14].
  4. a b c Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 881. ISBN 83-214-1305-6.
  5. a b c Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 39. ISBN 978-83-925110-5-2.
  6. Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 23.
  7. a b c d e f g h David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 120, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  8. Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 168. ISBN 0-333-73003-8.
  9. Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 1. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 130. ISBN 83-7079-778-4.
  10. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, s. 306. ISBN 83-09-00256-4.
  11. a b c d e f g h i Boehmeria Jacquin. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2019-11-14].
  12. Böhmer, Georg Rudolf (1723-1803). [w:] IdRef [on-line]. [dostęp 2019-11-14].
  13. a b c d e f g Chen Jiarui; Ib Friis, C. Melanie Wilmot-Dear: Boehmeria Jacquin. [w:] Flora of China [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2019-11-14].
  14. Wilmot-Dear CM, Friis I, Thomas Z.. New Species in Old World Boehmeria (Urticaceae). „Edinburgh Journal of Botany”. 67, 3, s. 431–450, 2010. DOI: 10.1017/S0960428610000144. 
  15. Wilmot-Dear, C.M.; Friis, I. The Old World species of Boehmeria (Urticaceae, tribus Boehmerieae). A taxonomic revision. „Blumea”. 58, 2, s. 85–216, 2013. DOI: 10.3767/000651913X674116.. 
  16. Wilmot-Dear, C.M.; Friis, I; Govaerts, R.H.A.. Nomenclatural corrections to the taxonomic revision of The Old World species of Boehmeria (Urticaceae, tribus Boehmerieae) by Wilmot-Dear & Friis (2013). „Blumea”. 59, 2, s. 95–97, 2014. DOI: 10.3767/000651914X684691. 
  17. Wilmot-Dear CM, Friis I.. The New World species of Boehmeria and Pouzolzia (Urticaceae, tribus Boehmerieae). A taxonomic revision. „Opera Botanica. Copenhagen, Denmark: Council for Nordic Publications in Botany”. 129, s. 1–103, 1996.